زیادی حساس شدم
نمیتونم ذهنیات و تفکرات و شاید توهمات ذهنیمو کنترل کنم
بدون اینکه بخوام پر و بال میگیره و میشه یه اژدها و خوره میشه و میفته به جونم و تا مرز دیوونگی و جنون میرسونتم!
میگم میفهممش و شرایطشو درک میکنم
ولی در واقع چرت میگم!
میخوام که درک کنم ولی اون هیولای ذهنی نمیذاره و باعث میشه به هم بریزم و توقعم بره بالا
خسته م از خودم و این ذهن همیشه در حال تجزیه و تحلیل و ربط دادن موضوعات شاید بی ربط به هم!
* کاش باهام صادق باشه
پووووووووووووف
قسم حضرت عباسُ باور کنم یا دم خروسُ؟!
کاش حرف دلتُ میزدی
کاش میگفتی چی توو دلت و سرت میگذره
کاش . . .
خدایا! کمک!
مستانه گفته بود
مستانه به منِ احقِ خر گفته بود
بهم هشدار داده بود
ولی منِ بیشعور جدی نگرفتم
خریت و حماقت که شاخ و دُم نداره
اشتباه کردم
بی تفاوت شدم و این اصلا خوب نیست
شایدم دلگیرم فقط
شایدم دلم میخواست یه حرفی رو از زبونش بشنوم که نشنیدم و . . .
همین بدقلقم کرده
بالاخره یه روزی آدرس اینجا رو بهش میدم و گم و گور میشم و دست هیچکس هم بهم نمیرسه!
اونروزی که جرات کنم حقیقتُ بگم!
گفته بودم بهت، وقتی یکی از چشمم بیفته دیگه افتاده؟؟!!!
حالا که گفتم!
داری کم کم سقوط میکنیااااا!
به طرز عجیبی بهت مشکوکم!
یه حس خیلی آشنایی میگه همه حرفات، رفتارات، ادا و اصولات، همه ش فیلمه!
حالا هدفت چیه؟ الله اعلم!
متاسفم!
برای خودم، که انقدر ظاهر بینی!
تو هم یکی عین بقیه. دقیقا عینِ عینِ عینِ بقیه
* دلم باهات صاف نمیشه